پیش‌بینی میل به تداوم فعالیت ورزشی دانشجویان بر اساس رفتار مربیان: یک رویکرد نظریه خود-تعیین‌گری

اهمیت‌های پژوهشی زیادی در زمینه بررسی میل به انجام فعالیت ورزشی در دانشجویان وجود دارد. پژوهش حاضر نقش رفتارهای مربی را در میل به انجام فعالیت ورزشی دانشجویان را با نقش میانجی‌گر نیازهای اساسی روان‌شناختی، از دیدگاه نظریه خود-تعیین‌گری بررسی کرد. 120 دانشجوی دختر و پسر که واحد تربیت بدنی عمومی را در دانشگاه انتخاب کرده بودند پرسشنامه‌های رفتار حمایتی و کنترلی مربی (فنتون و همکاران، 2014)، رضایتمندی و ناکامی از نیازهای اساسی روان‌شناختی (چن و همکاران، 2014) و میل به انجام فعالیت ورزشی در آینده (چات‌سی‌سازانتیز و همکاران، 2003) را تکمیل کردند. از روش‌های آماری همبستگی پیرسون و مدل مسیر استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرم افزار اس‌پی‌اس‌اس و آموس انجام گرفت. نتایج نشان داد که رفتارهای حمایتی ادراک شده به طور مستقیم بر میل به فعالیت ورزشی تاثیر گذار بود (01/0> p؛ 20/0 = β). رفتارهای حمایتی همچنین به صورت غیرمستقیم و از طریق رضایتمندی از نیازهای اساسی بر میل به فعالیت ورزشی دانشجویان تاثیر داشت. رفتارهای کنترلی اما تنها بر ناکامی از نیازهای اساسی روان‌شناختی تاثیر گذاشت (05/0> p؛ 30/0- = β)، و تاثیر در میل به انجام فعالیت ورزشی در دانشجویان نداشت. رویکرد نظریه خود-تعیین‌گری مورد حمایت قرار گرفت، بدین شکل که، در صورتی که مربیان از نیاز اساسی روان‌شناختی برای خود-تعیینی دانشجویان در تربیت بدنی حمایت کنند، آنها ارضاء نیازهای اساسی را تجربه کرده و میل بیشتری برای انجام فعالیت بدنی خواهند داشت. ملزومات این پژوهش ‌می‌تواند برای معلمان ورزشی در دانشگاه کاربردی و قابل بحث باشد.